Kto musi prowadzić księgi rachunkowe?

Księgi rachunkowe to dokumenty, które dotyczą szczegółowego rejestru operacji finansowych dokonywanych w ramach działalności określonego przedsiębiorstwa. Ich założenie i bieżące uzupełnienie, czyli tzw. pełna księgowość obejmuje wydatki i przychody firmy, wynagrodzenia pracowników oraz zapis zobowiązań kredytowych i wszystkich przeprowadzonych transakcji. Prowadzenie ksiąg rachunkowych nie jest jednak obowiązkiem każdego przedsiębiorcy. Są tacy, dla których pełna księgowość jest obligatoryjna, ale również i tacy, którzy z tej możliwości korzystają dobrowolnie, by móc efektywnie zarządzać swoją działalnością w przyszłości. W dalszej części artykułu, sprawdź, kto musi prowadzić księgi rachunkowe, a kto nie ma takiego obowiązku.

 

W czyim obowiązku jest prowadzenie ksiąg rachunkowych?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami wśród podmiotów zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych wymienia się: spółki z.o.o., spółki S.A., spółki komandytowe oraz komandytowo-akcyjne. Co więcej, konieczność ta dotyczy także firm oraz osób fizycznych, których przychody netto przekroczyły limit 2 000 000 euro. Poza tym obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych spoczywa również na jednostkach organizacyjnych działających na podstawie:

  • prawa bankowego,
  • przepisów o obrocie papierami wartościowymi,
  • przepisów o funduszach inwestycyjnych,
  • przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
  • przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych,
  • przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

 

Ponadto prowadzenie ksiąg rachunkowych jest także konieczne w przypadku gmin, powiatów, województw, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej (z wyjątkiem wspomnianych spółek) oraz oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych. W pozostałych przypadkach nie ma takiego obowiązku. Niemniej przedsiębiorcy mogą się dobrowolnie zdecydować na taką możliwość, zgłaszając chęć prowadzenia pełnej księgowości poprzez złożenie wniosku do CEIDG. Wówczas nie wymaga się nawet wizyty w urzędzie skarbowym.